این پرچم سیاه که بر بام و بر دَرَست
پیک غم و نشانۀ اندوه اکبراست
از اهل فرش ناله به عرش خدا رود
گویا وفات حضرت موسی بن جعفر است
این چرخ را بسلسله باید ببست چون
زنجیر کین بپای وصیِّ پیمبراست
خون گریه میکند پدرِ پیرآسمان
تا روز حشر مادر گیتی مُکدَّر است
مهجور وصل سلسلۀ آل بوتراب
مقتولِ رنج سلسلۀ قوم کافر است
کرده خسوف شمس امامت که انقلاب
در گردش کواکب افلاک اخضر است
زندان و کنده زحمت زنجیر و سم کین
از عاشقان حق به کدامان میسّراست
روح القدس به طبع «کلامی» مدد نمود
معنا و لفظ کاین همه زیبا مخمّر است
- شنبه
- 10
- فروردین
- 1398
- ساعت
- 17:2
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
ولی الله کلامی زنجانی
ارسال دیدگاه