محبوب خداوند تبارک و تعالی ست
این مرد که مُزّمّل و مُدّثّر و طاهاست
باید سخنانش به دل و جان بنشیند
این مرد که مشهور به پیغمبر دلهاست
سرسلسله جنبان همه کون و مکان است
این نور که خود شاهد پیدایش دنیاست
هرجا سخن از خُلق خوش اوست در عالم
بی‌جامِ مِی و خنده‌ی گُل،عیش،مُهیّاست
یک شمّه‌ی نورانیتش سوره ی(وَالشّمس)
یک پرتو رُخساره‌ی‌او جَنّتُ الاعلی ست
در محضر او حرف بزرگان ملائک
(تالله لقد آثرک الله علینا)ست
حق دارد اگر بر سر بازار ملاحت
انگشت به لب،حُسن-تورا غرق تماشاست
پیداست که اصل شجر نور تو هستی
وقتی ثمر زندگی ات حضرت زهراست
دندان اویس است که فهمانده به عالم
دیوانه شدن در اثر عشق تو زیباست
شان تو اجلّ است که خوانند یتیمت
کز صبح ازل مادر تو اُمّ ابیهاست
آنجا که علمدار تو حیدر شده باشد
تاهست خدا ، پرچم اسلام تو بالاست
نفس تو علی هست و از این روست به مبعث
دلها همه در حسرت پابوسی مولاست
آویزه ی گوشم همه ی عمر حدیثِ
(من مات علی حب علی مات شهیدا)ست
- چهارشنبه
- 14
- فروردین
- 1398
- ساعت
- 15:38
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محمد قاسمی
ارسال دیدگاه