بهار مصطفی
ای بهار جاودانی مصطفی
بی تو می‌سوزم نهانی مصطفی
بی تو سخت است زندگانی مصطفی
******
بی تو دل شد ساكن دشت سراب
كلبة عشق و امیدم شد خراب
این دل محنت كش ماتم‌زده
مانده با ده‌ها سؤال بی‌جواب
بی تو می‌سوزم نهانی ای بهار جاودانی
كی به سر آید خدایا موسم دل ناگرانی
بی تو بر آیینه گرد غم نشست
در هوای سینه‌ام ماتم نشست
در نبودت ای گل مهر آفرین
رنگ ماتم بر رخ عالم نشست
ای بهار جاودانی مصطفی
******
بی تو دنیا پیش چشمم تیره شد
غم به اركان وجودم چیره شد
دیده‌ام در جستجوی یاوری
بر ره دروازة غم خیره شد
بی تو می‌سوزم نهانی ای بهار جاودانی
كی به سر آید خدایا موسم دل ناگرانی
بی تو اندوه گیرد از دل‌ها سراغ
پایمال لشكر غم گشته باغ
در شب هجران و گاه بی‌کسی
ای دریغ از نور، حتی یك چراغ
ای بهار جاودانی مصطفی
******
بی تو جام مِی به خاك تیره ریخت
عشق و شور و مستی از سرها گریخت
تلخی دنیا به كام دل نشست
شد نمای زندگی بی‌شکل و ریخت
بی تو می‌سوزم نهانی ای بهار جاودانی
كی به سر آید خدایا موسم دل ناگرانی
بی تو ای اسطورة آزادگی
رفته گلخند از لبان زندگی
در فراقت باید این ماتم سرود
اُف بر این دنیا و قید و بندگی
ای بهار جاودانی مصطفی
******
بی تو مرغ آرزو در سینه خفت
غنچة اندوه به باغ دل شكفت
واژة حسرت به جانم پا گرفت
گوش جانم شعر ماتم می‌شنفت
بی تو می‌سوزم نهانی ای بهار جاودانی
كی به سر آید خدایا موسم دل ناگرانی
سروری از ماتم جانانه گفت
اشك شمع و غربت پروانه گفت
از فراق از روزگار غصه زا
از زبان یاوری فرزانه گفت
ای بهار جاودانی مصطفی
******
- چهارشنبه
- 14
- فروردین
- 1398
- ساعت
- 17:16
- نوشته شده توسط
- محمدرضا سروری
- شاعر:
-
محمدرضا سروری
ارسال دیدگاه