رو به زیبایی او چشم تماشاست بلند
سمت بخشندگیاش دست تمناست بلند
قطره در قطره كه تا ساحل لطفش برسد
موج دستیست كه از شانۀ دریاست بلند
واژه در واژۀ آن هیچ كم از قرآن نیست
خطبههایی كه در اندیشه و معناست بلند
و در آیینۀ هر آیه خداوند نوشت
شأن آن نام كه در سورۀ اعلاست بلند
ذوالفقار است به رقص آمده در معركه یا،
گردبادیست كه از دامن صحراست بلند؟
مگذارید كه این قصه به پایان برسد
ماجراییست كه همچون شب یلداست بلند
چند قرنیست كه تاریخ سؤالش این است:
نالۀ كیست كه در نیمۀ شبهاست بلند؟
- جمعه
- 16
- فروردین
- 1398
- ساعت
- 17:25
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
سید محمد غفاری
ارسال دیدگاه