اومد ارباب
شب مستی تموم نوکرا شد
قبله ماهمه سوی کربلاشد
بانی جشن حسین خودخداشد
محشری بپاشد
کاش میشد که منم.
گوشه ای ازحرم.
تاسحرمینشستم
پیمونه پیمونه.
باده سرمیکشم.
امشب و مست مستم
مولی الکونین .ارباب باوفا
پرکن امشب.دستای این گدا
مجنون میشم.بااسم کربلا
آقای من جانم حسین حسین
********************
بانگاهت
بال و پرشکسته بال و پر میگیره
هرکی برچشای مست تو اسیره
آخرش مثل وهب برات میمیره
عشقت بی نظیره
نورقلب نبی
.زندگی علی.
هستی مادری تو
سینه چاک حسن.
عشق هرسینه زن
.دلبرخواهری تو
ماازاول سربازمکتبیم
مثل عباس.پابندمذهبیم
تاپای جان.قربان زینبیم
آقای من جانم حسین حسین
********************
حرف آخر
سینه چاکتم به جون هرچی مرده
مادرم زندگیمو وقف تو کرده
هرکسی که دور خواهرت میگرده
شیره نبرده
هرکی قربونیه.
خواهرتومیشه.
درعمل مردعشقه
دلهااز کربلا
.راهیه جانبه
.قبلگاه دمشقه
یعنی میشه حاجت روام کنی
دلدادهء کرببلام کنی
پیش پای زینب فدام کنی
آقای من جانم حسین حسین
- دوشنبه
- 19
- فروردین
- 1398
- ساعت
- 18:51
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
قاسم نعمتی
ارسال دیدگاه