سلام ، ای شرفِ عرش و فرش قنداقت
خوشا به حالِ دلِ نوکران و عشاقت
خدا و خلق خدا تا همیشه مشتاقت
هزار سجده به دست خدایِ خلّاقت
که او کتابِ جمالِ تو را قلم زده است
حضورِ همچو تو را در جهان رقم زده است
پری که سوخته ، با لطف تو پریدنی است
صفِ ملائکه دور و برِ تو دیدنی است
صدای خندهء روح الامین شنیدنی است
عجیب ، بوسه ز پیشانیِ توچیدنی است
به قلبّ خستۀ ما یک تَنَفُسی بدهید
دوباره بال و پری نو به فطرسی بدهید
خدا به حالِ محبان تو ملاحظه کرد
خودش عدوی تو را تا ابد مواخذه کرد
دلم بهشت خدا و تو را معاوضه کرد
خودت که نه ، پرِ قنداقۀ تو معجزه کرد
حسینی ام به خدا با دعای مادر تو
هزار جان گرامی تصدُقِ سر تو
خدا به عرش خدائیش طرح نو انداخت
خدا زِ خِلقت ارباب ما شگفتی ساخت
بَرنده آنکه برایش به نوکری پرداخت
حسین را به خدا جز خدا کسی نشناخت
در این مقوله دگر حاجتِ مباحثه نیست
حسین با احدی قابل مقایسه نیست
برای قلب پیمبر سرور آوردند
برای حیدر کرار ، نور آوردند
برای فاطمه سنگ صبور آوردند
دلِ ملائکه را هم به شور آوردند
به یُمن سوم شعبان بهشت آذین شد
حسین گفتم و کامم دوباره شیرین شد
خودم فدای خودِ حضرت و سه تا پسرش
و مادر و پدرم نذر مادر و پدرش
چقدر عاشقِ سائل نشسته پشت درش
تمام هستیِ ما وقف حضرت قمرش
هنوز در به روی هیچ کس نبسته حسین
خدا کلید جنان را سپرده دست حسین
گلاب و گل به هوا پخش می کند زهرا
علی جدا و جدا پخش می کند زهرا
میانِ ما و شما پخش می کند زهرا
برات کرببلا پخش می کند زهرا
همین یکی دو سه شب جمع کن خیالت را
بگیر از کرمش کربلای سالت را
- دوشنبه
- 19
- فروردین
- 1398
- ساعت
- 19:15
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
مهدی مقیمی
ارسال دیدگاه