عباس آمد
ای عاشقان کربلا عباس آمد
اندرمدینه عطروبوی یاس آمد

نور رخش روشن نموده بیت حیدر
گلهای زهرا(ع) را خدا داده برادر

ماه بنی هاشم بود این تازه مولود
ام بنین را باشد او مولود مسعود

افتاده مهرش بر دل اولاد زهرا(س)
انگار باشد مادرش ام ابیها

گیرد زمادر درس ایثار ووفا را
خدمت کند اولاد پاک مصطفی را

باشد حلالش شیر مادر،بچه شیرست
شیرخدا در دام مهر او اسیرست

از کودکی شیدا ومجنون حسینست
جانان او زینب برایش نور عین است

گوشش به فرمان برادرهاست هردم
همواره دارد بر خود آنها را مقدم

او از پدر مادر شجاعت ارث برده
شیر ادب از مادری چون شیر خورده

ترس از حریفان بهر او معنا ندارد
این پهلوان بین عرب همتا ندارد

در فضل بی همتا بود آقا ابوالفضل
فخر بنی الزهرا بود آقا ابوالفضل

در کربلا مولا علمدار حسین است
پشت وپناه زینب ویار حسین است

تا زنده باشد دشمنان جرات ندارند
پا در میان خیمه های او گذارند

هستم مرید عشق وایثار ابوالفضل
دیریست هستم عاشق زار ابوالفضل

حاجات من را باب حاجات است مولا
درگاه او پر از کرامات است مولا

چارم ز شعبان بهر ما روزی سعید است
روحی دگر حق در تن عالم دمیده ست

ما که به عشق این گل حیدر اسیریم
باید که از صاحب زمان عیدی بگیریم

بسیار مولامان عمویش دوست دارد
همواره در بین الحرم ره می سپارد

آقا بده عیدی به میلاد عمویت
بر شیعیان قسمت نما دیدار رویت

شعر:اسماعیل تقوایی