مرا در هوای نجف آفرید
مرا حق برای نجف آفرید
خدا خواست عاشق شوم پس مرا
به یا مرتضای نجف آفرید
ستونهای این آسمان را خودش
زِ گلدسته‌های نجف آفرید
خدا خواست دنیا بهشتش شود
که ایوان طلای نجف آفرید
رُطب های آنجا مرا مست کرد
مرا چاییِ کربلا مست کرد
تو دامادِ ایرانیِ ما شدی
تو مهمان مهمانیِ ما شدی
تو زیباترین جلوه‌های خدا
مناجات شعبانیِ ما شدی
گرفته است بوی تو این سرزمین
دلیل مسلمانیِ ما شدی
اگر خاک ما خاک عشق علی است
خودت آمدی بانیِ ما شدی
به ایران صفا را تو آورده‌ای
امام رضا را تو آورده‌ای
زمین پُر شد از عطر گلخانه‌ات
که بوی حسن می‌دهد خانه‌ات
علی هستی همسرت فاطمه*
کَرَم در کرم داشت کاشانه‌ات
پس از تو رسیدند تا مجتبی
کریمان زِ فیض کریمانه‌ات
اگر هشت معصوم ما می‌رسند
به بیتِ حسن بیت فرزانه‌ات
زِ تو بر حسین و حسن منتصب
حسن زاده‌اند و حسینی نصب
نسیمی مرا سمتِ سجاده‌ات
سحر می‌برد تا سرِ جاده‌ات
هوای زیارت سرم زد ربود
دلم را سرِ زُلف اُفتاده‌ات
خدا را در این خانه دیدم فقط
من از برکت سفره‌ی ساده‌ات
میانِ علی‌اکبر و اصغری
که تا دل بری از دو دلداده‌ات
پدر گفت تاج سرم آمده
علیِ علی اکبرم آمده
تو جام بلا با بلا می‌زدی
تو قالوبلا با رضا می‌زدی
اگر جلوه می‌کردی آقا خودت
سرِ لشکرِ کینه را می‌زدی
بنا این نبود و خدا این نخواست
اگر نعره یا مرتضی می‌زدی
علمدار محوِ تو می‌شد فقط
به تیغِ علی ضربه تا می‌زدی
زمین می‌شود خاک طوفان زده
که فرزند حیدر به میدان زده
تو پنهان به حجِ خدا می‌روی
به دنبال جامانده‌ها می‌روی
تو خود کعبه‌ای مکه‌ای زَمزمی
برای زیارت کجا می‌روی
تو بر دوشتان بارِشان می‌کشی
شبیهِ شبِ مرتضی می‌روی
تو بر زخمِ زنجیر نان می‌بَری
کنارِ فقیر و گدا می‌روی
کریمی به بیتت حرامی نشست**
سر سفره‌ی تو جذامی نشست
مرا می بَری تا ملاقات خود
به سوی خدا با مناجات خود
مرا مسجد و کعبه و دِیر کن
ببر تا تماشایِ میقاتِ خود
بیا فارغ از قیل و قالم نما
مرا پُر کن از نورِ اوقات خود
صحیفه گشودم به درکَت رِسَم
لبم آشنا کن به سوقات خود
بیا جان من سر به راهم نما
ابوحمزه خوان و نگاهم نما
الهی وَ رَبی نعیمی نعیم
و نحن المُسیئونَ جُرمی جَحیم
وَ اِن کانَ ذَنبی عظیمُ کبیر
و عفُّک قدیم و لطفک عظیم
و ابکی علی ضیغ قبری و حشر
تَرَحَّم علی عبدک یا رحیم
وَ غَفِّر ذنوبی و سَتِّر عیوب
وَ حَقِّق رجایی اَلا یا‌کریم
فقط آمدم با سری سربِزیر
امیری حسین فنعم الامیر
*فاطمه بنت الحسن علیهما السلام مادر جلیله امام باقرعلیه ااسلام
**اشاره به پناه بردن مروان حکم ملعون در واقعه حره به بیت امام سجاد السلام
(حسن لطفی ۹۸/۰۱/۲۱)
- جمعه
- 23
- فروردین
- 1398
- ساعت
- 13:58
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
حسن لطفی
ارسال دیدگاه