یا صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف


خرابه هستم و دل خوش به بوی گلزارم
امید وصل همیشه درون خود دارم

اگر که جان دهم از شوق روز آمدنش
هنوز هم به شب زلف او بدهکارم

کویر تشنه ی دریای بی کرانه ی اوست
امیر اوست و من بنده ای گنکارم

کران عشق، زمین را به آسمان بردست
درین مسیر من آزادم و گرفتارم

اگر چه زخم زبان ها شنیدم از مردم
ولی هنوز به امر فرج یقین دارم

ظهور صبح امیدیست در سیاهی شب
خدا کند که بیاید به فکر دیدارم

به عشق دیدن او دل ندید دنیا را
میان عالم او پر گشود افکارم

دوای درد مرا غیر از او نمی داند
به شوق نسخه ی درمان اوست بیمارم

علی اصغر یزدی