روی تو را ز چشمۀ نور آفریده‌اند
لعل تو از شراب طهور آفریده‌اند...
پنهان مکن جمال خود از عاشقان خویش
خورشید را برای ظهور آفریده‌اند
منعم مکن ز مهر خود ای مه، که ذرّه را
مفتون مهر و عاشق نور آفریده‌اند...
از پرتو جمال تو در کوه و برّ و بحر
سینای عشق و نخلۀ طور آفریده‌اند...
عمری اسیر هجر تو بود و فغان نکرد
بنگر دل مرا چه صبور آفریده‌اند...
پروانه را در آتش هجران خود مسوز
او را برای درک حضور آفریده‌اند
- دوشنبه
- 2
- اردیبهشت
- 1398
- ساعت
- 17:38
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محمد علی مجاهدی
ارسال دیدگاه