نذر نیمۂ شعبان و ظهورِ
حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه
می نشینم گوشه ای و آهِ حسرت میکشم
گوشه-چشمی از تو را عمریست منّت میکشم
از ازل «قالوا بلی» گفتم برای دیدنت
سال ها بر دوش خود بارِ امانت میکشم
مهزیارت بی تو شد آواره! امّا بی تو من...
این نفس هایِ کذایی را چه راحت میکشم!
خوشبحالِ عاشقی که گفت با عجز و نیاز
ناز چشمان تو را محض عبادت میکشم
عهد بستم با تو امّا نفْس عهدم را شکست
اینچنین در وادیِ عصیان اسارت میکشم
تا که آقا سر به زانوی تو روزی جان دهم
روز و شب بر لوح دل نقش ِ شهادت میکشم
در خیالاتم تجسّم میکنم رویِ تو را
رنجِ بسیاری از این طرزِ زیارت میکشم
باز هم یکسالِ دیگر باعثِ زحمت شدم
نیمۂ شعبان که می آید خجالت میکشم!
- سه شنبه
- 3
- اردیبهشت
- 1398
- ساعت
- 9:56
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
مرضیه عاطفی
ارسال دیدگاه