اگرچه باغِ پر از لالۀ تو پرپر شد
زمین برای همیشه، شهیدپرور شد
زمین برای همیشه به قصد یاری تو
تمام، پاسخ آن پرسشِ معطر شد
زمین به یُمن نفس‌های عاشقانۀ تو
محل رویش دل‌های دردباور شد
چه کیمیا به زمین ریخت، حلق پارۀ تو؟
که خاک با نفس آسمان، برابر شد
تو ذوالفقار شدی با دو تیغ در دو نبرد
جهاد اصغر تو، هم‌رکاب اکبر شد
به اوج، خواهری‌اش را رسانْد زینب و باز
پس از شهادت عباس‌ها، برادر شد
دوباره حضرت آدم به خویشتن بالید
اگر چه گوشۀ چشم پیمبران، تر شد
- جمعه
- 6
- اردیبهشت
- 1398
- ساعت
- 18:53
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
مصطفی محدثی خراسانی
ارسال دیدگاه