اگر بناست در آخر مرا بسوزانی
چه بهتر است در اوج دعا بسوزانی
همان زمان که برایت قنوت میگیرم
میان محفل ذکر و ثنا بسوزانی
اگر بناست دل آخر اسیر شعله شود
دگر ز آتش عشقت چرا بسوزانی
قسم به وجه کریمانه ات ز تو دور است
گدای بزم مناجات را بسوزانی
برای فاطمه بد میشود اگر من را
به پیش دشمن خیرالنسا بسوزانی
مبر تو آبرویم را به نزد اربابم
نمیشود که مرا بیصدا بسوزانی
به دوزخم نبری حاضرم وجودم را
به یاد خیمه گه کربلا بسوزانی
میان آتش خیمه زنی اسیر شده
خدا ز شدت سیلی سه ساله پیر شده
- سه شنبه
- 10
- اردیبهشت
- 1398
- ساعت
- 12:59
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
حسین جعفری
ارسال دیدگاه