با آنکه خاک پاک مدینه دیار توست
ویرانه ی بقیع دل ما مزار توست
تا روز محشر سینه ی ما داغدار توست
هر شیعه ی شکسته دلی اشکبار توست
قلبش ز دور مشعل شب های تار توست
هر شب امام منتظران بی قرار توست
صورت نهاده یوسف زهرا به خاک تو
گرید هماره بر جگر چاک چاک تو
ای آفتاب زائر صحن و سرای تو
عمری مدینه ی دل ما کربلای تو
گردون پر از ستاره ی اشک عزای تو
خاموش شد چگونه صدای دعای تو
چون شمع آب گشت ز سر تا به پای تو
چشمی بده که گریه کنم از برای تو
جرمت چه بود ای پسر فاطمه چرا ؟
منصور کشت از ره کین بارها تو را
شرح غم تو به دل سنگ خاره کرد
منصور دون به تو ستم بی شمره کرد
مانند شمع آب تنت را هماره کرد
با کشتن تو بغض دل خویش چاره کرد
در نای سوخته نفست را شراره کرد
تنها نه در غم روان اشک میثم است
گریان به یاد غربت تو چشم عالم است
« حاج غلامرضا سازگار »
- سه شنبه
- 14
- شهریور
- 1391
- ساعت
- 7:30
- نوشته شده توسط
- جواد
ارسال دیدگاه