آهم برای آینه‌داری که گمشده‌ست
یاری که گمشده‌ست دیاری که گمشده‌ست
تقویم‌ها خزان به خزان زرد می‌شوند
در جست‌وجوی بوی بهاری که گمشده‌ست
ای مهربان چگونه بگردم بدون تو
دنبال دانه‌های اناری که گمشده‌ست؟
آرام‌تر بخوان که نلرزد به روی اسب
این بیت را به گوش سواری که گمشده‌ست:
ترسم ز دشت کرب‌وبلا سر درآوریم
در حین جست‌وجوی مزاری که گمشده‌ست...
- چهارشنبه
- 11
- اردیبهشت
- 1398
- ساعت
- 12:35
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
سعید بیابانکی
ارسال دیدگاه