بسم رب الحسن (علیه السلام)
سر زد از افق سپیده
ماه دلبری رسیده
بهتر از این قمر
کسی تو عالم ندیده
اولین نوه ی پیمبره
تو رگاش خون پاک حیدره
خنده هاش دل اهل عالمو میبره
عادتش کرم و سخاوته
معنی نفحات رحمته
آسمون جلال و شوکت و عزته
رویای شیرین شبای عاشقایی
تو رحمت خدایی
حضرت مجتبایی
**
حیدره بدل حسن بود
فاتح جمل حسن بود
یک کلام .والسلام
مرتضی ابالحسن بود
قوت بازوی ابوتراب
اسمشم میده دشمنو عذاب
زَهره ی دشمنا میشه با نگاهش آب
وارث خلف پیمبره
انعکاس وجود حیدره
ابن فاطمه غیرتی و دلاوره
تو جزو اصول و فروع کربلایی
تو غیرت خدایی
حضرت مجتبایی.
*
رحمت کثیرمونه
رهبر مسیرمونه
تو دفاع از حرم
قاسمش امیرمونه
از ازل دلامونومیبره
از عسل بخدا شیرینتره
جون دادن. آرزوی آخره نوکره
پیروی از آقام سعادته
عاشقی واسمون کرامته
راهمون آخرش ایشالا شهادته
کاش تو راهش باشم که هانی و زهیر شم
مثه غلام سیاهش
من عاقبت بخیر شم
#سعیده_کرمانی
- جمعه
- 27
- اردیبهشت
- 1398
- ساعت
- 23:40
- نوشته شده توسط
- سید محسن احمدزاده صفار
- شاعر:
-
سعیده کرمانی
ارسال دیدگاه