..ای آن‌که قسم خورده به نام تو خدایت
بیدار شده شهر شب از بانگ رهایت
ای آن‌که تبرک شده کعبه به عبایت
تا عرش خدا صف زده پژواک صدایت
این کیست که در نور تو پیدا شده آقا
آن روح چه‌سان در تن تو جا شده آقا
گفتم که از آن شب، شب فردا بنویسم
از غار حرا، لیلۀ اسرا بنویسم
از کعبه و از مسجدالاقصی بنویسم
آری منم آن قطره که دریا بنویسم
این کیست که چون اشک شب قدر زلال است
ما راه به آن «قدر» بیابیم؟ محال است
هان چهره بچرخان که زمین نور ببیند
برخیز که هر قدر به پایت بنشیند،
دنیا فقط از حُسن تو، توحید گزیند
از غنچۀ لب‌های تو لبخند بچیند
ای گلشن رحمت که گلستان شده عالم
از نور خداوندی تو نیّر اعظم
در غار حرا پرده ز حُسن تو گشودند
با نور تو رنگ از شب تاریک زدودند
تو بوده‌ای آن روز که این خلق نبودند
اِقرأ که به عشق تو لَکَ الحَمد سرودند
ای صادر اول که تویی مصدر دنیا
ای گمشدۀ حُسن تو موسی و مسیحا
لولاک... زمین خاک و زمان پیش و پسی بود
لولاک... کجا رخصت احیای کسی بود
کی بی‌تو به دستان کلیمی قبسی بود
کی در دم عیسی دم احیای کسی بود
تو آمده‌ای جان به تن خاک بباری
باران شوی و بر تَفِ این خاک بباری
جان در تن این خاک روان شد به هوایت
شب روز شد از همرهی عقده‌گشایت
هر روز خدا تحفه فرستاد برایت
ما وَدَّعَکَ رَبّکَ خورشید ولایت!
ای آن‌که ز توحید تو صد آینه توحید
زهرا شد و در قاب ولای تو درخشید
قم! شهرِ خدا چشم به راه است، فَاَنذِر!
صف‌های جماعت همه برپاست، فَکَبِّر!
ای نور خدا در سکناتت متواتر
ای صادق و هادی، تقی و کاظم و باقر
تو کوثر محضی که در عالم شده تکثیر
نازل شده در شأن شما آیۀ تطهیر
در مدح تو اندیشه زمین‌گیر و زبان لال
جز جذبۀ قرآن تو نطق همگان لال
اقصای جهان لال، زمین لال، زمان لال
جز نفس خودت قاطبۀ کون و مکان لال
لب باز کن ای مرد، بگو کیست محمد؟
جز حیدر کرار کسی نیست محمد
ای پاره‌ای از حُسن مثالی تو زهرا
ای حیدر کرار به توفیق تو مولا
حق است که وامانده در اوصاف تو دنیا
وقتی که علی عبد تو خوانده‌ست خودش را
گفتیم و نشد در صف تو راه بجوییم
بگذار که از حیدر کرار بگوییم...
- جمعه
- 3
- خرداد
- 1398
- ساعت
- 16:59
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
حامد اهور
ارسال دیدگاه