ز جای خود برخیز ای تاج سر من، علی جان پدر من

شکسته از داغ هجرت کمر من ، علی جان پدر من

نمی روی یک لحظه از نظر من ، علی جان پدر من

غمت نموده نو ، داغ مادر من ، علی جان پدر من

******

تو رفتی و داغت بر دلم نشسته

غم فراق تو ، پشت ما شکسته

مهِ شب تنهایی ، عزیز جانم

دو دیدگانم را اشک غصه بسته

سرای دل ، بی رویَت ، به رنگ غم شد

صفای دل ، از داغت ، به سینه کم شد

کجای دل ، این داغ گران گذارم

هوای دل ، از ماتم ، به دیده نم شد

غمت نموده نو ، داغ مادر من ، علی جان پدر من

ز جای خود برخیز ای تاج سر من ، علی جان پدر من

******

دلم گرفته بابا ، امان ز دوری

غمت ربوده از سینه ام صبوری

شدم چنان شبگردی از این جدایی

نرفته از دل یادت ، ولو به زوری

خدا برس فریادِ دلِ حزینم

نصیب قلبم شد ، آهِ آتشینم

غمی گران در کنج دلم نشسته

نشانه اش پیدا گشته بر جبینم

به ناله ام افزوده چشم تر من ، علی جان پدر من

ز جای خود برخیز ای تاج سر من ، علی جان پدر من

******

به هر کجا بابا می کنم نگاهی

ز سینه ام خیزد از غم تو آهی

نگین سبز کاشانه مان تو بودی

نمانده دیگر در خانه ، تکیه گاهی

یگانه ای بودی در سرای دیده

به شام تاریک ما چنان سپیده

نگاه گرمت تا از حریم دل رفت

نصیب جانم شد قامتی خمیده

شکسته از داغ هجرت کمر من ، علی جان پدر من

ز جای خود برخیز ای تاج سر من ، علی جان پدر من

******

به اشک چشم زینب قسم که بابا

به هر کجایی باشم ، رَوم به هر جا

رهِ عدالت گوی تو را کنم طی

همیشه حق گویم تا بیفتم از پا

برای زینب که زینت پدر بود

غم فراق بابا ، چه سخت تر بود

نه اینکه شعر غمبار سروری شد

شروع خونین گردیدن جگر بود

نمی روی یک لحظه از نظر من ، علی جان پدر من

ز جای خود برخیز ای تاج سر من ، علی جان پدر من

******