وای شکستند سر و جبینش

به ضرب شمشیر زدند زمینش

بس که به درگاه خدا بسته ارادت

حین دعا برده علی گوی سعادت

وای شکستند سر و جبینش

به ضرب شمشیر زدند زمینش

******

مسجد کوفه که گلستان ولا بود

سجده گهِ امن عزیزان خدا بود

قتلگهِ شیر خدا ، شاه عرب شد

کِی به علی اینهمه بیداد روا بود

تیغة تیزی ز نیام آمده بیرون

سم جهالت به کف قاتل ملعون

نیمه نمود فرق علی پادشهِ داد

منبر و محراب خدا ، سرخ شد از خون

وای شکستند سر و جبینش

به ضرب شمشیر زدند زمینش

******

تیغ جفا قاتل شاه دو سرا شد

خون علی ، نقش شبستان و سرا شد

ناله و شیون به لبان همه ، اما

فُزتُ به رب ، نغمة سلطان وفا شد

حیدر میدان بُوَد و مرد رشادت

غرق به خون شد به صف بزم عبادت

یار یتیمان و نوازشگر طفلان

در چه شبی شد هدفش فیض شهادت

وای شکستند سر و جبینش

به ضرب شمشیر زدند زمینش

******

غرق به خون بود و دلش یاد خدا کرد

رو به حسن برده وصیت به وفا کرد

ضمن سفارش به یتیمان و اسیران

بهر همه امت اسلام ، دعا کرد

فرق دو نیمه شده اش اَجر عدالت

داده خبر از جَدلِ فهم و جهالت

خون علی ، سرخی پیغام حقیقت

بسته به مظلومی حق ، بند دلالت

وای شکستند سر و جبینش

به ضرب شمشیر زدند زمینش

******

تارک سردار عرب ، فاتحِ هر دل

گرچه شکسته شده از تیغه باطل

مانده ولی خاطرة مسجد کوفه

هر رمضان تا به ابد نَقل محافل

در شبِ پیغامِ روایت گری غم

وقت دعا ، شور عزا ، گریة نم نم

دست دعا سوی خدا کن به تضرّع

بهر من و سروری و مجمع ماتم

وای شکستند سر و جبینش

به ضرب شمشیر زدند زمینش

******