شب بیست و سوم و،موقعِ ذکر و دعا
اومدم با اشک و آه،بزنم صدات خدا
ربّنا اِغفِر لَنا...
من که عبدِ عاصی و،روسیاهم و بدم
با خجالت ای خدا،درِ خونَت اومدم
ربّنا اِغفِر لَنا...
شب بیست و سوم و،این گدای نگران
آرزوش اینه بشه،یارِ صاحبَ الزّمان
ربّنا اِغفِر لَنا...
شب آخر اومدم،تا بهت بگم خدا
بگذر از گناهِ من،به شهیدِ کربلا
ربّنا اِغفِر لَنا...
اون شهیدی که شده،تشنه لب جدا سَرِش
با قد و قامت خم،ناله میزند مادرِش
ای غریبِ کربلا...
از رو نیزه می بینه،دشمنای بی حیا
همگی دارن میرن،رو به سوی خیمه ها
ای غریبِ کربلا...
- سه شنبه
- 7
- خرداد
- 1398
- ساعت
- 16:43
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
امیر عباسی
ارسال دیدگاه