کوفه دیگر سُوت و کور و عاری از نور است امشب
جسم مولایم علی در خاک مَستور است امشب
گر شنیدی گنج در ویرانه پنهان است آری
{گنج مَکنونم} نهان در سینۀ گُور است امشب
بانگ زاری میرسد بر گوش و هوش از سر رُباید
گوئیا مُوسی مُقیم نَخلۀ طُور است امشب
مُطرب ناهید را ساز طرب از هم گُسسته
کاهش جان ماه را از دوری هُور است امشب
قبر او چون قبر زهرای جوان ناز پرورد
از نگاه غیظ آلود عدو دور است امشب
در فِراق اُسوه طاعت فضیلت علم و تقوی
دیده مالامال خون و دل پُر از شور است امشب
دوست با خود پیچد و با زینبش هم ناله گردد
دشمن از بیداد و ظلم خویش مَسرور است امشب
نور را بینند و کتمانش کنند از فَرط عِصیان
دیدۀ خفاش پیش نور مه کور است امشب
حسب ظاهر بیت مولا سرد و خالی هست و بی روح
کاخ ظلم دشمنش آباد و مَعمور است امشب
بس که گرید زینب و هم ناله گردد با حسینش
در نگاهش نقش گوئی یوم عاشور است امشب
عرش لرزان، فرش نالان ، #رونقی را دیده گریان
در عزای حضرتش چون دیدۀ حُور است امشب
- دوشنبه
- 3
- تیر
- 1398
- ساعت
- 14:14
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
حاج محمد رونقی مازندرانی
ارسال دیدگاه