نوحوا علی الحسین چه رنجی کشیده است
آنکه قدش ز بار مصیبت خمیده است

نوحوا علی الحسین بنالید در غمش
چون مادری که ماتم فرزند دیده است

نوحوا علی الحسین که زینب به اشک و آه
از روی تل به جانب گودی دویده است

نوحوا علی الحسین بدن بین قتلگاه
مانند بسملی است که در خون تپیده است

بر استخوان سینه،سنان نیزه را فشرد
زهرا صدای خرد شدن را شنیده است

نوحوا علی الحسین که خواهر نگاه کرد
از مچ،یکی دو دست برادر بریده است

نوحوا علی الحسین که تقسیم شد تنش
مرکب به کل دشت تنش را کشیده است

نوحوا علی الحسین از این شعر شائقا
رنگ از رخ تمام ملائک پریده است
*******
شائق