بند اول
واویلا،واویلتا آه و واویلا
قافله،به دشت پر بلا رسیده
نشسته،گرد و غبار غم تو سینه
واویلا،حسین به کربلا رسیده
شده نینوایی گل مصطفی
زده خیمه به دشت ماتم سرا
پناه بر خدا پناه بر خدا میبره از بلا
حاجیِ حج نینوایی شده کــــــــربلایی
سرزمینی که میده بوی جدایی،جدایی
یا کـربلا،یا کـربلا
بند دوم
الا ای،دیار ماتم و مصیبت
با دلِ،زینب کبرا کن مدارا
که الان،حسینو داره غم نداره
یه روزی،پر از نامحرم میشه اینجا
یه روزی میشه از برادر جدا
میبینه سری رو روی نیزه ها
میره کوفه و به شام بلا ای خدا
میخوره تازیونه زینب فراوون فـــراوون
چاره نداره میره از اینجا با چشم گریون
یا کـربلا،یا کـربلا
۱۳۹۸/۴/۷
- سه شنبه
- ۱۱
- تیر
- ۱۳۹۸
- ساعت
- ۱۵:۴
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
امیرحسین سلطانی
ارسال دیدگاه