كَرَم داره
قد آسمونا و زمين ، حرم داره
كُلي نوكراي مشتي و ، محترم داره
حسن آقامه....
آقامه آقامه
دستاي نوكراشو ميبوسم
آقامه آقامه
بي حسن از همه چي مأيوسم
آقامه آقامه
يه جورايي خاص باهاش مأنوسم
هروقت كه حس ميكردم
جايي تنها مي مونم
آقام دستاشو ميگذاشت
آروم آروم رو شونم
آقام آقام امام حسن....
خدا خواسته
فاطمه اگه يه مدال ، برام انداخته
مديونشم اين زندگي رو برام ساخته
حسن آقامه ...
آقامه آقامه
ميباره از گوشه چشمش هيبت
آقامه آقامه
سينه ي سپر ميگم با غيرت
آقامه آقامه
شادي دلش به جعده لعنت
تو اين دنيا دو دستن
يك عده كربلايي
يك عدّم مثل ماها
كه هستيم مجتبايي
آقام آقام امام حسن....
حسن آقاس
اگه بي حرمه، رو زمين ، چون جاش اون بالاس
دعاگو همه نو،كراي ، حضرت زهراس
حسن آقامه...
آقامه آقامه
حسن آقامه ولي شاه حسين
آقامه آقامه
حسن عشقمه ولي ماه حسين
آقامه آقامه
حسن عُمْرَمه ولي راه حسين
حتي ذكره حسنه
ثارالله وابن ثاره
بهَ بَه بَه اسم ارباب
چه شور و حالي داره
ثارالله ابي عبدالله.....
- چهارشنبه
- 12
- تیر
- 1398
- ساعت
- 10:9
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
عباس میرخلف زاده
ارسال دیدگاه