بگردم در کجا دنبالت ای ماه؟
چه وقت آیم به استقبالت ای ماه؟
هزار و یکصد و اَندی است مانده
جهان در امر اِستهلالت ای ماه
کجا یابم نشان از ردِ پایت؟
بپرسم از چه کس احوالت ای ماه ؟
زمین دور تو می گردد زمان هم
شده سایه نشینِ بالت ای ماه
ملالی نیست بر ما غیرِ هجران
تو هم قَدری بگو از حالت ای ماه
جهان مصداقِ هر خیرالعمل را
سراسر دیده در اعمالت ای ماه
به پشتِ ابر غیبت در غریبی
گذشته روز و ماه و سالت ای ماه
بمیرم من برای قطره اشکی ...
که پاکش کرده ای با شالت ای ماه
کدامین جمعه... آخر می نشیند؟
زمین... در سایه یِ اقبالت ای ماه
- چهارشنبه
- 12
- تیر
- 1398
- ساعت
- 15:17
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
منصوره محمدی مزینان
ارسال دیدگاه