روزگارم باتو میره لحظه لحظه
بندگی کردن با عشق تو می ارزه
دم افطار تشنه ی کرب وبلاتم
روزه مو وا میکنم با اشک روضه(۲)
سلام ای شاه تشنه، شده ذکرم غروبا
بمیرم که هنوزم، میخونه روضه زهرا
بُنَیَّ قَتَلُوکَ
(مِنَ الْما. مَنَعُوکَ) ۲
حسین جان ، جانم آقا
من مناجاتی شدم تو روضه هاتون
حَمدُ لِلّه اینکه هستم مبتلاتون
مناجات ، بی تو نداره هیچ صفایی
کاشکی بودم این شبا کرب وبلاتون۲
توی ماه خداهم، شده ذکر دمادم
برسونم خدایا، به شبای محرم
به عشقت بی قرارم
(هوایِ گریه دارم)۲
حسین جان جانم آقا
اگه مجنون پیش لیلا باشه خوبه
نوکری واسه تو آقا باشه خوبه
دم افطار هم دعای قلب خسته
ظهور مهدی زهرا باشه خوبه
دعای این شبایِ، همه ی عاشقونه
نماز عیدفطرو، کاشکی آقا بخونه
کجایی یابن الزهرا
(بیاای صاحب ما)۲
۲خرداد ماه ۱۳۹۶
- پنج شنبه
- 13
- تیر
- 1398
- ساعت
- 13:22
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
حسین رحمانی
ارسال دیدگاه