شب ها میان صحن شما نور می وزد
نزدیک می وزد، اگر از دور می وزد
هر کس که پر گرفت در این سر سرای نور
دورش فرشته می وزد و حور می وزد
میهوت می شوند تمام مناره ها
آیا نسیم صحن تو از طور می وزد ؟!
دف می زنند اهل زمین ، اهل آسمان
کِل می کشند هلهله و شور می وزد
ایوان آینه پُرِ ریحانه می شود
عطر گلاب و سدره و کافور می وزد
جان تو را کدام غزل بی قرار کرد؟!
عطر که از هوای نشابور می وزد؟!
شاعر:ژولیده نیشابوری
- سه شنبه
- 21
- شهریور
- 1391
- ساعت
- 16:12
- نوشته شده توسط
- علی
ارسال دیدگاه