غنچه در وادی الفاظ دهن معنا شد
غزل انشا شد و آنگاه سخن معنا شد
سخن از مرد میان آمد و حیدر گل کرد
نام زهرا به زبان آمد و زن معنا شد
پسرِ حیدر و زهراست حسن ، با او بود
مشک در نافه ی آهوی ختن معنا شد
"در ازل پرتو حُسنش ز تجلی دم زد"
حُسن ، نوری است که در روی حسن معنا شد
وزن این شعر طربناک شد از نام حسن
فاعلاتن فعلاتن فعلن معنا شد
می شود عاشق و دل شیفته ی او نشویم؟
در جواب آنچه نوشتم ابداً معنا شد
مانده بودیم کجا خانه بسازیم اما
از بقیعش که نوشتیم وطن معنا شد
2
چقَدَر کار حسن بردنِ دل ، دلبری است
چقدَر روز جمل معنی جنگاوری است
در جمل شمّه ای از رزم حسن را دیدند
ورنه بازوی حسن مثل پدر حیدری است
هرکجا نام حسن آمده زهرا هم هست
پسر اولِ زهرا چقدَر مادری است
می شناسند ملائک همگی روی زمین
خانه اش را که شب و روز پر از مشتری است
جبرئیل آمده هربار به پابوسی او
افتخارش درِ این خانه فقط نوکری است
دستِ ما نیست اگر عاشقِ نام حسنیم
همه اش کارِ همان خالقِ بالاسری است
3
از شب تیره چه غم ، روی حسن را داریم
نور را ، صورتِ نیکوی حسن را داریم
به گدایان نرسد لطف کسی از سر صدق
ما گدایان حسن کوی حسن را داریم
چنگ در حبلِ متین صبح خطر باید زد
چه غم از صبحِ خطر ، موی حسن را داریم
مثل بادیم ، به هر کوی و گذر می گذریم
ذکر برداشته هوهوی حسن را داریم
مثل شمعیم که در عشقِ حسن ذوب شدیم
در دل خود همه سوسوی حسن را داریم
شیعیان حسنی در همه جا معلومند
شکُر لِلّه همه جا بوی حسن را داریم
- شنبه
- 15
- تیر
- 1398
- ساعت
- 11:35
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محسن ناصحی
ارسال دیدگاه