وقتی پدرت حضرت حیدر شده باشد
باید که تو را فاطمه مادر شده باشد...
جز بر در این خانه ندیدیم امامت
تقسیم میان دو برادر شده باشد
خورشید سفالی‌ست که در سیر جمالی
از بوسه بر این گونه منوّر شده باشد
بو می‌کشم ایام تو را، باید از اخلاق
یک تکۀ تاریخ معطر شده باشد
ای حوصلۀ محض! چه تشبیه سخیفی‌ست
با حِلمَت اگر کوه برابر شده باشد
با اینکه قضا دست تو را بست ندیدیم
جز آنچه بخواهی تو مقدّر شده باشد
از عمر تو، یک روز جمل آیۀ فتح است
با صلح اگر مابقی‌اش سر شده باشد
فریاد سکوت تو چه آهنگ رسایی‌ست
شاید پس از آن گوش جهان کر شده باشد...
خون جگرت ریخت نه در طشت که در دشت
داغ گل سرخی‌ست که پرپر شده باشد...
آن چشم که گریان نشود روز قیامت
چشمی‌ست که از غصۀ تو تر شده باشد
باور نتوان کرد که خاکی‌ست مزارت
جز آنکه ضریح تو کبوتر شده باشد...
- سه شنبه
- 18
- تیر
- 1398
- ساعت
- 11:9
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
هادی جانفدا
ارسال دیدگاه