بند اول
باز دل دیوونه/زده به جاده ی عشق
باز دو سه پیمونه/زده ز باده ی عشق
مست و گرفتاره/توی قلاده ی عشق
عشق اومده/آی عاشقا زیبا شده/دنیای ما
مبارکه/ولادته آقام علی/موسی الرضا
سر و سروره،دل میبره و از همه بهتره،آقام
من از کوچیکی عاشقش شدم واللهِ محشره، آقام
همه زندگیم و مدیونشم و تاج روی سره،آقام
السلطان السلطان السلطان ابالحسن
بند دوم
باز روی گونه ها/دوباره اشک شوقه
درصد شادی ها/دوباره روی فوقه
ته دل شیعه/پره شوره و ذوقه
آسمونا/چراغونی خدا گرفته مهمونی
عیدی میدن/به شیعه ها باز اومده/فراوونی
به نخ قنداقش دخیل میبنده هر کی از راه میرسه
گل و بریز که از آسمونا باز دوباره شاه میرسه
واسه ی هر چی بی پناهه تو دنیا پناهگاه میرسه
السلطان السلطان السلطان ابالحسن
بند سوم
یه گنبدی داره/میتابه مثل خورشید
صحن گوهر شادش/زده طعنه به ناهید
پنجره فولادش/در بهشته جاوید
سقاخونش/آب حیات زیارتش/از درجات
امام رضا/مهربونه زائراشو/میده نجات
توی صحن آقا هر کی دلش میگیره از دنیا میاد
توی صحن آقا شفا میگیرن مریضا خیلی زیاد
به شرطی که تو وارد بشی از ورودیه باب الجواد
السلطان السلطان السطان ابالحسن
- چهارشنبه
- 19
- تیر
- 1398
- ساعت
- 10:4
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
امیرحسین سلطانی
ارسال دیدگاه