ای مطرب مهتاب رو
حرفی بزن، چیزی بگو
زان شاه صاحب آبرو
فخر سریر ارتضا
سلطان‌علی‌موسی‌الرضا
تسبیح سبحانی رسید
ارباب ربانی رسید
ماه شبستانی رسید
شمس‌الشموس، آقای ما
سلطان‌علی‌موسی‌الرضا
ای نجمه خاتون آفرین
خورشید آوردی چنین
موسی‌بن‌جعفر را ببین
نامیده این مولود را
سلطان‌علی‌موسی‌الرضا
در عرش اقبال نبی‌ست
در فرش اجلال نبی‌ست
او عالم آل نبی‌ست
تمثال ختم الانبیاء
سلطان‌علی‌موسی‌الرضا
شد این علیِ سومین
مثل امیرالمومنین
با مستمندان همنشین
هم‌سفره می شد با گدا
سلطان‌علی‌موسی‌الرضا
گنبد طلایش دلبری
کرده‌است از انس و پری
دل می‌بری،دل‌‌می‌بری
ای دلبر خیرالنساء
سلطان‌علی‌موسی‌الرضا
ای خانه‌ام آباد تو
ذکر خدایم یاد تو
از پنجره فولاد تو
دارم امید یک شفا
سلطان‌علی‌موسی‌الرضا
دل در حرم پابست شد
در پای عشقت پست شد
نقاره خانه مست شد
از آسمان آمد صدا
سلطان‌علی‌موسی‌الرضا
من آهوی سرگشته ام
بی تاب و مضطر گشته ام
سائل به این در گشته ام
یا ضامن آهو، الا
سلطان‌علی‌موسی‌الرضا
ای که به دعبل از کرم
دادی عبا، صدها دِرَم
بر من که عبد این درم
از هر‌چه خواهی کن عطا
سلطان‌علی‌موسی‌الرضا
از آب سقاخانه ات
خوردم شدم دیوانه ات
من از در میخانه ات
دارم امید کربلا
سلطان‌علی‌موسی‌الرضا
در شادی‌ام غم می رسد
آوای ماتم می رسد
کم‌کم محرم می رسد
ماه حسین سرجدا
سلطان‌علی‌موسی‌الرضا
گودال مالامال شد
جسم حسین پامال شد
باز عمه ات بی حال شد
سر رفت روی نیزه ها
سلطان‌علی‌موسی‌الرضا
- چهارشنبه
- 19
- تیر
- 1398
- ساعت
- 10:43
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
امیر عظیمی
ارسال دیدگاه