کاری برای این بدِ بی آبرو کنید
با صحن انقلاب مرا روبرو کنید
قلب مرا گرفته و در گوشۂ حرم
با تکّه های آینه لطفا رفو کنید
بعدش کمی به دست بگیرید و باز هم
آمرزش گناه مرا آرزو کنید
قلب شفا گرفتۂ من خانۂ شماست
در آن مباد عشق دگر جستجو کنید
اذن دخول خواندم و اشکم روانه شد
در این دقیقه کاش که قصد وضو کنید
با من شبیه دعبل و ریّان پس از نماز
در حدّ یک سلام شده گفتگو کنید
لبخند را به روی لبانم بیاورید
بغض مرا گرفته جدا از گلو کنید
امشب در ازدحام کنار ضریح تان
شاخه گل سفیدِ مرا نیز بو کنید!
- شنبه
- 22
- تیر
- 1398
- ساعت
- 12:20
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
مرضیه عاطفی
ارسال دیدگاه