بوسه بر پای شه ارض و سما ما را بس
گر کند یک نگهی سوی گدا ما را بس
از همه لذت دنیا،بخداوند قسم
در حریم رضوی،حال دعا ما را بس
لحظه ی مردن و تنهایی و تاریکی قبر
دیدن روی غریب الغربا ما را بس
بی نیاز از همه ی ثروت دنیا هستیم
شب جمعه حرم کرب و بلا ما را بس
گر چه عید است ولی کف نزنیم از شادی
صلواتی به گل روی رضا ما را بس
غیر یک روز مرا دست زدن جایز نیست
تر شود دیده ی ما صبح و مسا ما را بس
خنده و کف زدن ارزانی اشخاص دگر
گریه بر شاه شهیدان بخدا ما را بس
زینب از دست زدن خاطره ی بد دارد
صبح و شب،مهدی زهرا،ز غمش می بارد
- دوشنبه
- 24
- تیر
- 1398
- ساعت
- 3:40
- نوشته شده توسط
- میرکمال
- شاعر:
-
محمود اسدی
ارسال دیدگاه