قربان اولوم جلالتیوه یا ابا الحسن
چوخ شائقم زیارتیوه یا ابا الحسن
.
مین بیر آدیله آدلانوب الله لایَنام
اسم رضادی مظهری بو آدلاری تمام
ای اسمی اسم اعظم حق، ای شه اَنام
عاجزدی عقل مدحتیوه یا ابا الحسن
.
دنیانین اهلی رسمیدی یوخ شبهه و مقال
شیرین آدی گَلنده عسلدن وورار مثال
شیرین دور اهل عشقه عَسَلدن ولی وصال
قربان اولوم حضرتیوه یا ابا الحسن
.
تلخین مثالینی عُقلا زهریدن وورار
عُشّاق ایچینده عکسینه امّا عقیده وار
مین دفعه زهریدن آجیراقدور فراق یار
یوخ منده تاب فرقتیوه یا ابا الحسن
.
آگاهیسن اوزون سن اَیا شاهِ ذوالکرم
من عاشقم سنه، دیمه مدّاح و نوکرم
بیر آستانون اوپماقی مین خُلده ویرمرم
آند اولسون اوز امامتیوه یا ابا الحسن
.
بیگانه بُلمز عشق غمین، آشنا بُلر
گیزلین رموزی عالم جهر و خفا بُلر
قلبیم نجه یانور بیر اوزون بیر خدا بُلر
دل تشنه دور سقایتیوه یا ابا الحسن
.
سن مظهر جمال خدای عطوف سن
کَشّافِ هَمّ و غمّ و کُروب و لهوف سن
معروف سن بو اسمه امام رئوف سن
جانلار فدا عطوفتیوه یا ابا الحسن
.
چوخدان دوشوبدی خسته گوگل اشتیاقیوه
یاندورما بیر بیله منی نارِ فراقیوه
ایسته گَلوم بهشتیدن اعلی رواقیوه
ویرّم قسم رضایتیوه یا ابا الحسن
.
ای شاه مُلکِ سِلم و رِضا، اَیُّهَا الرِّضا
نومید اولا گدای درون اولماسان رضا
باخ گور روادی ای شه اقلیمِ اِرتِضی
من گَلمیوم زیارتیوه یا ابا الحسن؟
.
سن شاه ماسِوا، سنه من کمترین گدا
شاهه گدانی بوش یولا سالماق دگُل روا
بیر باخماقون ایدر ایکی دنیامه اکتفا
اولّام رَهین منّتیوه یا ابا الحسن
.
قبروندن اوتری گوگلوم اَسور مثل برگ بید
بیر سائلم قاپوندا سیه روی و مو سفید
ویرّم قسم جوان بالاوا ایتمه ناامید
قیل مفتخر عنایتیوه یا ابا الحسن
.
هجرونده گوز یاشیم قاریشوب قلب قانینه
رحم ایله بو بلا کشین آه و فغانینه
ویرّم قسم شَها سنی معصومه جانینه
ایسته گَلوم زیارتیوه یا ابا الحسن
.
ای جود و بخشش و کرم و فضل معدنی
اوغلون جواد جانینه ویرّم قسم سنی
بیرده قوناق چاقور او گوزل قبریوه منی
مشمول قیل کرامتیوه یا ابا الحسن
.
دلدن آلوبدی طاقتیمی درد فرقتون
نیلوم نصیب اولموری فیض زیارتون
هر صبح و شام یاد ایدرم حال غربتون
یانّام ملال غربتیوه یا ابا الحسن
.
فریاد و داد او وقتیدن ای خسرو حجاز
مسموم ایلدی سنی مامون حیله ساز
بو فکریله که ایلیه بیر نوع سِترِ راز
گَلدی سنون عیادتیوه یا ابا الحسن
.
گوز یاشلی عرض ایدردی که ای شاه محتشم
بو بَس دگُل فراقون اولور مایه ی اَلَم
طوس اهلی ایلوری منی بو امره متّهم
من عاملم شهادتیوه یا ابا الحسن
.
مامون اگرچه قاتلیدی ای شه کِبار
امّا حیالیدور گنه اول شوم کین شعار
اوز ایتدیقی خطاسینه ایلردی اعتذار
آغلاردی حال رحلتیوه یا ابا الحسن
.
امّا نه بی مروّتیمیش شمر بیحیا
جدّون حسینین ایتدی بدندن باشین جدا
ووردی باشین جدایه همان غملی ماجرا
اولدی سبب مصیبتیوه یا ابا الحسن
.
من نوکرم قاپوزدا، « حسینی» دی شهرتیم
لایق دگُل اگرچه بو درباره خدمتیم
امّا بو بوش اَلیله گنه یوخدی وحشتیم
گوز تیکمیشم شفاعتیوه یا ابا الحسن
.
جدّون اوزی بیله بویوروبدی مفضّله
قرآندی اصل مدرکی، روشندی مسئله
واللهی قبریدن دوراجاقدی گُله گُله
قائل اولان ولایتیوه یا ابا الحسن
.
- دوشنبه
- 24
- تیر
- 1398
- ساعت
- 11:36
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
سعدی زمان سیدرضا حسینی
ارسال دیدگاه