ای منیم قافله سالاریم اَخی یَابنَ اَبی
ای اوزون قولّی علمداریم اَخی یَابنَ اَبی
.
.
سن دگلدون که اوجایدی هامی اَللردون اَلون؟
شیردن آرتوقیدی صولت جنگ و جَدَلون
تیغ زن لیقدا تاپولمازدی جهاندا بَدَلون
ای حقیقتلی فداکاریم اَخی یَابنَ اَبی
.
.
قولومین قوّتی اول صولت مردانه هانی؟
اَۀده کَسگین قلجیم، جنگ دلیرانه هانی؟
زادۀ شیرخدا پنجۀ شیرانه هانی؟
ای مصیبت گونی غمخواریم اَخی یَابنَ اَبی
.
.
صولتون نولدی یاتوبسان یارالی پژمرده؟
نه گَلوب اَللریوه قالدی قلنجون یرده؟
ای آتام اوغلی قلنجون دور اَله آل بیرده
قویما یالقوز منی سرداریم اَخی یَابنَ اَبی
.
.
تا اَسوردی عَلَمون اَلده اَیا کانِ هنر
خیمه ده راحتیدی سر به سر آل حیدر
عَلَمون یاتدی اولاردان اولی غارت معجر
داغیلار چولّره قیزلاریم اَخی یَابنَ اَبی
.
.
نه اَلون واردی بدنده، نه وجودوندا رمق
یورولوب خسته سن ای صورتی گون، قانی شفق
یات قوری یرده، بو یاتماقدا واروندور چوخ حق
قوی دونه قانه دلِ زاریم اَخی یَابنَ اَبی
.
.
بِلیمی سندیروب اَلدوردی سنی قوم ظلام
بو شکستیله شکست اولدی عمود اسلام
دلده سو، اَلده سو جامی سولیوی ایمدی تمام
گوزلوری عترت اطهاریم اَخی یَابنَ اَبی
.
.
نیه سَس ویرموسن ای صورتی آی قدّی عَلَم؟
بُلموسن اوغلوم ئولوب، بی کسم افسرده دلم؟
خیمیه گیتماقا اهل حرمیمدن خجلم
سنه معلومیدی افکاریم اَخی یَابنَ اَبی
.
.
غم یتنده منه هر غمده شریک غمیدون
غصّه لی وقتیده قارداش منه سن همدمیدون
جسمیده روحیدون، اسراریمه سن محرمیدون
ای منیم محرم اسراریم اَخی یَابنَ اَبی
.
.
روز و شب راحتیدی قارداش عیالیم سنیله
آزالوردی غم و اندوه و ملالیم سنیله
سن که ئولدون گیده جاق جاه و جلالیم سنیله
قالمیوب کیمسه هواداریم اَخی یَابنَ اَبی
.
.
سن که ئولدون منه جرات تاپار اشرار دنی
ئولدورَر قوم جفاجو بو بیاباندا منی
سویولار ظلمیله اطفال رسول مدنی
تالانار خیمۀ زرتاریم اَخی یَابنَ اَبی
.
.
ای حسین بن علی، ای کرمین دریاسی
کاتبیله بو «حسینی» سنه ساخلار یاسی
ایله مامور بو وقفه بو سوزه عبّاسی
اولاری یاز اولا زوّاریم اَخی یَابنَ اَبی
- دوشنبه
- 31
- تیر
- 1398
- ساعت
- 13:33
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
سعدی زمان سیدرضا حسینی
ارسال دیدگاه