در شب میلاد حضرت رضا (ع) در خدمت دو تن از شاعران آئینی افغانستانی در دفتر سایت امام هشت بودیم و از دغدغه های فعالین حوزه شعر و ادبیات آئینی در افغانستان پرسیدیم.

شما را به خواندن بخش اول این این گفتگو با آقای سید سکندر حسینی بامداد دعوت می کنیم.

 

مصاحبه شونده: ✓سید سکندر حسینی بامداد

مسئولیت : ✓ رئیس انجمن هنر و ادبیات آیینی افغانستان

 

عنوان :ادبیات‌آیینی ایران بعداز انقلاب تبدیل به درختی تنومند شده‌است

 

سید سکندر حسینی هستم، متولد ۱۳۶۹ و شاعر افغانستانی، در بلخ به‌دنیا آمده‌ام و از ده سال پیش در حوزه‌ی ادبیات‌ به خصوص ادبیات آیینی فعالیت می‌کنم. 

از ۱۵ سال قبل به طور کل، وارد سرزمین شعرو ادبیات شدم. زمانی‌که شعر را شروع درشهر بلخ ـ افغانستان بودم و از آن زمان با استاد سیدفضل‌الله قدسی از شاعران شناخته شده‌ی مقاومت افغانستان آشنا شدم و این آشنایی و راهنمایی های ایشان باعث رشد شعرهایم شد.

 از سال ۹۰  ساکن کابل شدم و درکنار  چند دوست دغدغه‌مند برای فعالیت در حوزه‌ی ادبیات دینی و ارزشی گام برداشتیم

با توجه به شرایط موجود در افغانستان و به خصوص  بعد از حادثه‌ی یازده سپتامبر در آغاز دهه ۸۰ خورشیدی و ورود آمریکایی‌ها و حضور پر رنگ جامعه‌ی غربی و فعالیت های فرهنگی شان  در کشوری مثل افغانستان که طعم تلخ جنگ و محرومیت های فرهنگی را چشیده بود تاثیر گذار بود و بر شعر و ادبیات پساطالبان نیز تاثیر گذاشت در چنین شرایطی پرداختن به ادبیات ارزشی و دینی نوعی مبارزه‌ی فرهنگی بود و ما این حرکت و مبارزه‌ی فرهنگی را با انتشار مجموعه ی شعر عاشورایی معاصر افغانستان و برگزاری اولین کنگره‌ی شعر و ادبیات عاشورایی افغانستان آغاز کردیم .

در راستای تقویت هنر و ادبیات ارزشی و شکوفایی این هنر مقدس ما سختی های زیادی را تحمل کردیم و به جرم شعر گفتن برای امام حسین و امام زمان ما را طالبان شعر نامیدند. 

  سرانجام مبارزه‌ی ما نتیجه داد و اکنون دریچه‌های جدیدی به سمت ادبیات دینی گشوده شده است .

 پس از این استقبال تصمیم گرفتیم اولین «کنگره شعر عاشورایی افغانستان واژه های تشنه »  را برگزار کنیم و در نهایت اولین  دور این کنگره سال ۹۲ در کابل کلیدخورد واکنون که در آستانه‌ی برگزاری «ششمین کنگره‌ی شعر عاشورایی افغانستان» هستیم استقبال بسیار زیادی از این کنگره شده‌است.

 

 سال‌هاست این دغدغه‌ را داریم  مجموعه شعر عاشورایی هم بر اساس همین دغدغه انتشار یافت. 

حتی این برنامه را هم داریم که در حوزه‌ی مداحی تولیدات‌مان را از طریق سایتِ شما به دست دیگر علاقه‌مندان برسانیم.

۴. در ادامه لطفا چالش‌های ادبیات آیینی در افغانستان را که طی صحبت‌تان به صورت گذرا به آن اشاره کردید را برایمان شرح دهید، موانعی که شما را آزار داده.

همان طوری که گفتم کار کردن در حوزه ادبیات دینی نوعی مبارزه‌ی فرهنگی است، دیوارهای زیادی برسر راه ادبیات افغانستان وجود دارد، دولت و وزارت فرهنگِ افغانستان کم‌ترین توجه را در این حوزه دارند. «ادبیات آیینی» هم به واسطه‌ی اینکه به اقلیت‌دینی جامعه‌ی افغانستان بازمی‌گردد بیشتر مهجور مانده.

وقتی هنر از سمت دولت مورد حمایت قرار نگیرد، طبیعی‌ست که اعتلای آن سرعت پایینی داشته باشد. برای برگزاری دور اول کنگره شعر افغانستان، از خیرین و حمایت‌های مردم کمک گرفتیم و این یک حرکت خودجوش بود.

توقع ما این است که بخش ادبیات‌ارزشی و آیینی افغانستان تقویت شود. ادبیات‌آیینی در ایران در سالهای اخیر مخصوصا بعد از انقلاب، جایگاه ارزشمندی پیدا کرده است، و تبدیل به درختی تنومند شده‌است. اگر علاقه‌مندان به ادبیات‌آیینی افغانستان ذره‌ای حمایت شوند، قطعا ادبیات آیینی، متعهد و ارزشی این کشور در آینده‌ی نزدیک، رشد زیادی خواهد داشت. اما وقتی با این‌همه بی‌مهری مواجه‌است، طبیعی‌ست که شعرای ما به ادبیات غرب علاقه‌مند می‌شوند. چراکه غرب سرمایه‌گذاری بیشتری در این حوزه کرده‌است.

خیر اختلافی ندارند، اگرچه شعر فارسی ایران و افغانستان بعضی شاخصه‌های مختص به خود را دارد اما در نهایت شعر فارسی اند و از یک پیکره‌ی واحد که اکنون از هم جدا افتاده اند

 

ممنون از وقتی که در اختیار ما گذاشتید، امیدواریم در مسیری که انتخاب کرده‌اید همواره ثابت‌قدم باشید..

 

نشانی کانال تلگرامی انجمن هنر و ادبیات آئینی افغانستان در تلگرام