چه محشری شد به پا آه و واویلا
مِنا شده کربلا آه و واویلا
واویلا واویلا واویلا واویلا...
جسم پاک حاجیان گشته لاله گون
ضُیوفُ الرّحمان همه در خاک و در خون
واویلا واویلا واویلا واویلا...
حاجیان دلخسته و دل بی قرارند
مادران و خواهران چشم انتظارند
واویلا واویلا واویلا واویلا...
ای پسرِ فاطمه بَقیةَ الله
عجّل لِظُهورَکَ یا حُجّتَ الله
واویلا واویلا واویلا واویلا...
بر کشتگان مِنا دل پُر مِحَن شد
لباس اِحرامشان همچون کفن شد
واویلا واویلا واویلا واویلا...
امّا از سپهر دل ماتم ببارد
که شهید کربلا کفن ندارد
واویلا واویلا واویلا واویلا...
- پنج شنبه
- 3
- مرداد
- 1398
- ساعت
- 11:40
- نوشته شده توسط
- TzwSVsOw
- شاعر:
-
امیر عباسی
ارسال دیدگاه