خداوندا ز درگاهت عطا کن
دخیلان را همه حاجت روا کن
به نیکی هر عزیزی یاد ما کرد
نصیبش مهربانی و سخا کن
خصومت را ز دلها بر طرف ساز
به یکدیگر رفیقان باوفا کن
بیفزا معرفت را در دل ما
ز گمراهی و ظلمتها جدا کن
بده توفیق ترک معصیت را
عنایت بر پشیمان از خطا کن
بتابان نور ایمان در دل ما
مطیع مکتب خیرالورا کن
گدا کاهل شده در آستانت
بخوان ما را خودت اهل دعا کن
مده روزی به ما از دست نامرد
فقط در آستان خود گدا کن
ز استبداد دونان دور گردان
غلام قمبر شاه ولا کن
ز دست ساقی کوثر کریما
شراب کهنه ای در کام ما کن
برای آنکه اهل عشق باشیم
سیه پوش شهید کربلا کن
مبر از دار دنیا لال و بیمار
فدای تار موی مجتبا کن
خلاصه بهر ما حصن حصینی
ز نور عترت و قرآن بنا کن
زمانه بد شده ناموس ما را
کنیز حضرت خیرالنسا کن
غنی قلدر شده بیچاره محروم
خودت فکری به حال بینوا ک
همه دعوی حق دارند مارا
ز لطفت با حقیقت آشنا کن
گرفته دامنِ دین را ریاست
ریاست را ز دینداری جدا کن
عصا از کور دزدیدند و گفتند
خدایا چشم نابینا دوا کن
مرضها در روانها رخنه کرده
علاجِ دردِ تزویر و ریا کن
کمی از وحشت روز قیامت
به شام عیش ظالمها روا کن
قیامت قامت رعنای مهدیست
ز رویش محشر کبری به پا کن
ستمکاران عالم را به زودی
به خشم ذوالفقارش مبتلا کن
- شنبه
- 5
- مرداد
- 1398
- ساعت
- 12:41
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
حسنعلی بالایی
ارسال دیدگاه