در حجرۀ در بسته تنی در تَب و تاب است

جان می دهد و تشنۀ یک جرعۀ آب است

ناله ها زند کنج حجره

دست پا زند کنجِ حجره ...

چون مار گزیده تنم از کینه بسوزد

از لعلِ لبم تا جگرُ سینه بسوزد

از جفا شده خون دلِ من

همسرم شده قاتلِ من .... (آقا جانم ...)

نه مادرُ نه خواهرُ نه همدمُ یاری

تا بهرِ من خسته کند ناله و زاری

ای هم نفس نا نجیبم

کف نزن ببین من غریبم ...

*روضه بخونم براتون السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ التَّقِيَّ الجَوادُ یَابنَ رَسوُلِ اللّهِ ....

یا علی بن موسی الرضا ... چهل سال امام رضا منتظر بود ، خدا بهش یه جون داد ...ای رفقا اینقدر علی بن موسی الرضا دوسِ داشت جواد الائمه رو ... می فرمود : با برکت تر از این جوان تو اسلام نیومده ... میگن این شب ها هرکی میزه زیارت امام رضا همه باب هایِ دیگر رها می کنن همه از بابُ الجواد واردِ حرم میشن ... آخه وقتی میان بابُ الجواد یه آقازاده آغوش باز کرده ....*