امامزاده حریم تقرّب است و دعاست
امامزاده بهشت تَجَلّیاتِ خداست
امامزاده محلّ توسل و توبه است
وَ غرقِ نور بگردد دلِ خدای پرست
امامزاده حریم تَبَلوُرِ نور است
برای سالکِ راهِ خدا چُنان طور است
امامزاده بُوَد بزم عفّت و تقویٰ
میانبُری است برای رسیدنِ به خدا
امامزاده مکانِ عُروجِ زائرهاست
عروجِ دل ها سوی بقیع و کرببلاست
قسم به این گلِ پیغمبری خدای کریم
به ما نما زِ کرامات خویش لطف عظیم
عنایتی که همه در رَهِ ولا باشیم
وَ زائرِ حرم شاهِ کربلا باشیم
توجه : در این چند بیت منظور از کلمهٔ امامزاده؛مکان و حرمِ آن امامزادهٔ بزرگوار است که در بین مردم به آن حرم هم امامزاده میگویند
- پنج شنبه
- 10
- مرداد
- 1398
- ساعت
- 11:29
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
امیر عباسی
ارسال دیدگاه