ای سَروَرِ بُریده سر،ای کشتهٔ رضای حق
ای در طریقِ بندگی،جان داده از برای حق
ای نام تو،بر سینه حَک
یا لَیتنا،کنّا مَعَک
جانم حسین جانم حسین...
هر کَس که عاشق تو شد،ای عَبدِ حَیّ ذوالْجَلال
دوری نموده از حرام،بگرفته اُنس با حلال
آه از گناه،آه از خطا
وَز شُبهه و،مالِ رِبا
إغفِر لَنا إغفِر لَنا...
اهل رِبا به دینِ ما،از زانیان بدترند
طبق حدیث مصطفیٰ،لعنت شده زِ داورند
در نوکری،باشد مِدال
خُمس و زکات،رِزق حلال
إغفِر لَنا إغفِر لَنا...
من نوکرم به کوی تو،این نوکری سعادت است
این عزّتِ ولادتم،تا لحظهٔ شهادت است
بِنما دعا،گردد به خیر
کارَم چُنان،حرّ و زهیر
جانم حسین جانم حسین...
ای باطِنَت زِ عالَمین،پُر نور و حَق نهادتَر
عشق تو هر چه بیشتر،خوف از خدا زیادتَر
نامَت بَرَم،با سوز و آه
ای سجده ات،در قتگاه
جانم حسین جانم حسین...
- پنج شنبه
- 10
- مرداد
- 1398
- ساعت
- 12:6
- نوشته شده توسط
- علیرضا گودرزی
- شاعر:
-
امیر عباسی
ارسال دیدگاه