جواد آلِ پیغمبر میان حجره افتاده
دلش از غصه ها خون و به زهر کینه جان داده
به دست همسر نامهربانش چون گلی پرپر
شده مسموم و در جنّت عزادارش شده مادر
لب خشک و پر از داغش دوباره زمزمه دارد
به آه و ناله یادی از حسینِ فاطمه دارد
جهات امشب ز سوگ او همه ماتم سرا گشته
قلوب شیعیان از داغ او کربوبلا گشته
منم عمری گدای تو جواد ابنُ الرضا مولا
تن و جانم فدای تو جواد ابنُ الرضا مولا
زمین و آسمان هر جا شده در شور و شینِ تو
قلوب عاشقان مهمان صحن کاظمین تو
تو دادی از ره احسان جواب سائلانت را
گدایان را نشان دادی عطای بیکرانت را
درِ بابُ المراد تو بهشت عاشقان باشد
فدای نام زیبایت که در دل جاودان باشد
- شنبه
- 12
- مرداد
- 1398
- ساعت
- 9:36
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
علی محلاتی
ارسال دیدگاه