• سه شنبه 15 آبان 03

 محمد حسن بیات لو

متن شعر امام حسین(ع) -(روزگاری پر از صفا بودیم)

499

روزگاری پر از صفا بودیم
مرد میدان  هر بلا بودیم

دورمان هرچه بود خوبی بود
از دروغ و ریا جدا بودیم

بال پروازمان که وا میشد
از کران تا کران رها بودیم

دلمان صاف بود و بی کینه
مؤمن و پاک و با خدا بودیم

دلمان دل نبود... دریا بود
آسمان نه ولی رها بودیم

بندگیمان به شرط مزد نبود
به قضا و قَدَر رضا بودیم

در پِی کبر نه! ریا هم - نه
ولی دنبال کبریا بودیم

نیمه شب جانمازمان پهن و…
همه مشغول ربنّا بودیم

اهل العفو گفتن و توبه
اهل دوری ِاز خطا بودیم

دستمان میل مهربانی داشت
بهر هر کارِ خیر پا بودیم

آن قَدَر بین مان محبّت بود
جای "من ها" همیشه "ما "بودیم

صبح هرجمعه ندبه میخواندیم
با  مفاتیح  آشنا بودیم

کربلا هم اگر نمی رفتیم
زائر  مشهد الرضا  بودیم

جایمان ازدحامِ هییت بود
عاشقِ این برو بیا بودیم

هر شبِ جمعه بینِ سجاده
همه گریان روضه ها بودیم

هرچه بودیم هرچه که هستیم
ما بدون "حسین" نابودیم

  • یکشنبه
  • 20
  • مرداد
  • 1398
  • ساعت
  • 15:1
  • نوشته شده توسط
  • ابوالفضل عابدی پور

برای بارگذاری فایل در سایت اکانت مداحی بسازید



ارسال دیدگاه



ورود با حساب گوگل

ورود کاربران