کوفه پُر است از مردم نامَرد، برگرد
تا غنچه ی سرخت نگشته زرد، برگرد
در بینِ بازار کسادِ حق پرستی
باطل... بساطِ فتنه را گسترد، برگرد
سنگِ محک آوردمو در کوفه غیر از
یک پیرزن دیگر ندیدم مرد ....برگرد
از نعلهای تازه و سَر نیزه، پیداست
آهنگران ...بازارشان گل کرد برگرد
میترسم از تکرارِ آن کاری که فتنه
بر روزگارِ مادرت آورد...برگرد
اینجا،سلامِ گرهایش بی طمع نیست
نام آشنایِ کوچه های درد برگرد
دلگرمی اهل زمین، اینجا نیا که
ازبی وفایی میشوی دلسرد،برگرد
منزل به منزل، کو به کو ،تنهای تنها
حالا شدم یک عابرِ شب گرد برگرد
ای آفتاب این ذره ی ناچیزِ کویت
تا پَرکشد بر دامنت چون گرد، برگرد
مولا،نگاهی کن به سمتِ برج کوفه
با التماس چشم من، برگرد، برگرد
- دوشنبه
- 21
- مرداد
- 1398
- ساعت
- 11:50
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
منصوره محمدی مزینان
ارسال دیدگاه