محرمه
عزای شاه عالمه
میباره چشمای همه
این اشکایی که میریزه
تموم رزق سالمه
اشک تو
روضه هات
برای دردا شافیه
ناله های
آخرت
برای روضه کافیه
ببخش آقا
گدایی رو
که تو حرم اضافیه
شور و حالم شده رقص پرچمت ارباب
میزنم رو سر اومد محرمت ارباب
مادری قد کمون توی روضه ی میشینه
ای خدا میشه ، من رو با گریه ببینه
یا حسین آقا
آه و واویلا
2
ولاییم
اسیر رقص پرچمم
گدای شاه عالمم
همه میدونن اینو که
من عاشق محرمم
یاد من
میاره که
باید بمونه راه تو
مسیر من
ادامه ی
مسیر قتله گاه تو
باید بره
سر منم
برای حفظ راه تو
کربلا داده به قلبم این نفسارو
میکنم حک روی سینه خون خدا رو
آخرش میگیرم من جواز شهادت
میگیره پیکر من بوی شهدا رو
۲
خوشیه من
اینه که زیر سایتم
همیشه اینه عادتم
که روبروی کربلا
سلامته زیارتم
سلامی رو
که تا ابد
غرور حس و حالمه
اسم تو
چرا آقا
غریبه ی این عالمه
حجم این
غریبیه تو
تو تا ابد سوالمه
چرا آقا
همیشه تو
خوشیها اسم تو کمه
بی شما زندگی آقا معنا نداره
مثل ماهی که میلی به دریا نداره
بی شما جمعه ها نه ، سالم سوت و کوره
اسم مهدی رو شونه ی عالم غروره
- دوشنبه
- 21
- مرداد
- 1398
- ساعت
- 13:10
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
خادم زینب
ارسال دیدگاه