آن روز بود شاهد آن ماجرا غدیر
پیغام حق شنید بسمع رضا غدیر
.
این صوت کیست گوید یا ایهاالرسول ...
با گوشت آشناست چقدر این صدا غدیر
.
گفتا سعادتی است بگویند بعد از این :
`مولا و جبرئیل و رسول خدا ، غدیر”
.
با گوش هوش آیه ی اکمال را شنید
لرزید از تموج خوف و رجا غدیر
.
سر تا به پای چشم شد آنروز بنگرد
یک چشم سیر بر رخ شمس هدی غدیر
.
شد شور بخت آنکه ازاین حکم سربتافت
شیرین شد از قبولی حکم ولا غدیر
.
بیعت نمود و از طرف ها آبها سرود
آبی ترین قصیده ی تبریک را غدیر
.
می کرد با تمام وجودش ز فرط شوق
آن روز در زلال محبت شنا غدیر
.
چون وصل شد به بحر ولایت ادامه یافت
دریا شد از مجاورت کیمیا غدیر
.
سیاله ولای علی در رگش دوید
سرمست شد ز باده ی خم ولا غدیر
.
می خواست پر در آورد و این پیام را
با خود برد به دورترین نقطه ها غدیر
.
شاهد به پیشوایی مولای خویش بود
در امتداد بعثت غار حرا غدیر
.
بحث غدیر نقطه عطفی است درجهان
شک نیست شد مقدمه ی کربلا غدیر
.
تا شداسیر آینه ی حق نمای دوست
حاشابه جام جم بکند اعتنا غدیر
.
نازم به آن طبیعت پاکیزه وزلال
پیغام حق شنید بسمع رضا غدیر
.
- پنج شنبه
- 24
- مرداد
- 1398
- ساعت
- 13:31
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
علی شهودی
ارسال دیدگاه