من ششماهه یار این شاه غریبم
دردم درد غربت تیر کین طبیبم
دستم بسته اما من خود یک سپاهم
روی دوش بابا گشته قتلگاهم
واویلا واویلا
در کربلا من صاحب ابرویم
با تیر سه شعبه شد پاره گلویم
عالم یک ذبیحی این گونه ندیده
چشم نیمه باز و حلقوم دریده
واویلا واویلا
- پنج شنبه
- 31
- مرداد
- 1398
- ساعت
- 11:18
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
قاسم نعمتی
ارسال دیدگاه