علم و بیرق و سیاهیِّ عزات برا تو گریه میکنه
هزار ساله که دم به دم داره فرات برا تو گریه میکنه
ماهی دریا یاد خشکی لبات ، برا تو گریه میکنه
عرش خدا ، زمین و کل کائنات ، برا تو گریه میکنه
ولی تموم گریه ها ، دریای اشک نوکرا
فدای اشک مادرت ، که ناله زد بالا سرت
بنی قتلوک، بنی ذبحوک، من الما منعوک
حسین جان واااای
آقا خودم دیدم که شمر تعزیه ، برا تو گریه میکنه
هیزمی که به زیر دیگ نذریه ، برا تو گریه میکنه
زنجیر و طبل و سنج دسته ی عزا برا تو گریه میکنه
مسیحی و اومده تو خیمه ی شما براتو گریه میکنه
ولی تموم گریه ها ، دریای اشک نوکرا
فدای اشک خواهرت ، که ناله زد بالا سرت :
بِأَبِي الْمَهْمُومُ حَتَّى قَضَى
بِأَبِي الْعَطْشَانُ حَتَّى مَضَى(۲)
حسین جان وااای
یه پیر مرد قد خمیده اومده برا تو گریه می کنه
یکی با طفل نو رسیده اومده برا تو گریه می کنه
یه مادر شهید به زحمت اومده برا تو گریه می کنه
هرکسی که میون روضت اومده برا تو گریه می کنه
ولی تموم گریه ها، سینه زنی نوکرا
فدایه زخم پیکرت، ببین می خونه نوکرت
بابی الغریب
بابی الجسوم العریان علی الثری
بابی الغریب
بابی المذبوح من القفا بکربلا
- پنج شنبه
- 31
- مرداد
- 1398
- ساعت
- 13:25
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
حسین رحمانی
ارسال دیدگاه