یا حضرت کاظم(ع)
به گلزار امامت بار دیگر غنچه ای وا شد
تبسم بر لبان حضرت صادق(ع)هویدا شد

ز دامان حمیده حق به مولامان پسر داده
به دنیا آمد او وبهترین مخلوق دنیا شد

میان مکه وشهر مدینه گلفشان گردید
ستاره پیش پایش ریخته از آسمانها شد

بیامد او که باب حاجت بیچارگان باشد
زمین وآسمان بر درگهش غرق تمنا شد

ملایک آمده بینند روی حضرت موسی
به لبهای همه گلواژه به به شکوفا شد

بگو تبریک برمولا رضا زیرا پدر آمد
به مشهد جشن میلادی نکو زین روی بر پا شد

سلام شیعیان بر حضرت کاظم که میلادش
سبب بر شادمانی دل اهل تولا شد

زند مرغ دل ما در هوای کاظمینش پر
زسوی شیعه این عیدی زمولایش تقاضا شد

شعر:اسماعیل تقوایی