کوفه باشد غرق ظلم و بی حیایی
رَه عَوَض کن ای ولیّ کبریایی
یابن الزهرا...
رشتهٔ صبر و اُمیدم پاره گشته
مُسلمَت در کوچه ها آواره گشته
یابن الزهرا...
سر زند از جان به یادِ تو شراره
خوانمت من از سرِ دارُالعِماره
یابن الزهرا...
گر بیایی ای گلِ گلزار زهرا
پیکرِ اکبر بگردد اِرباً اِرباً
یابن الزهرا...
گر بیایی ای غمِ تو بی شماره
روی دستت جان سِپارد شیرخواره
یابن الزهرا...
گر بیایی میشوی ای عبدِ دادار
در کنار نهرِ علقم بی علمدار
یابن الزهرا...
جان دگر بر پیکرِ طفلان نماند
راسِ تو بر نیزه ها قرآن بخواند
یابن الزهرا...
- یکشنبه
- 3
- شهریور
- 1398
- ساعت
- 9:13
- نوشته شده توسط
- TzwSVsOw
- شاعر:
-
امیر عباسی
ارسال دیدگاه